انرژی های تجدید پذیر

انرژی تجدید پذیر به معنای انرژی حاصل از باد، امواج اقیانوس، انرژی خورشیدی، زیست‌توده (گیاهانی که به ویژه برای انرژی پرورش می‌یابند) و غیره است. این انرژی به این دلیل تجدیدپذیر نامیده می‌شود که در تئوری، هرگز به پایان نمی‌رسد. منابع تجدیدپذیر در حال حاضر حدود 10 تا 20 درصد از انرژی جهان را تأمین می‌کنند.

یکی از انواع اصلی انرژی تجدید پذیر انرژی خورشیدی است .

انرژی خورشیدی

تا زمانی که خورشید شعله‌ور است (تقریباً 4٫4 میلیارد سال دیگر)، قادر خواهیم بود از نور و گرمای آن استفاده کنیم. ما معمولاً از انرژی خورشیدی به دو روش بسیار متفاوت استفاده می‌کنیم: الکتریکی و حرارتی. توان الکتریکی خورشیدی (که گاهی به آن انرژی خورشیدی اکتیو یا فعال نیز می‌گویند) به معنای گرفتن نور خورشید و تبدیل آن به الکتریسیته در سلول‌های خورشیدی (که به صورت الکترونیکی کار می‌کنند) است. این فناوری به عنوان فتوولتائیک (فتو معادل نور، و ولتائیک معادل الکتریکی) نیز شناخته می‌شود. بنابراین فتوولتائیک یا PV به معنای برق حاصل از نور است. توان حرارتی خورشیدی (که گاهی به آن انرژی پسیو یا غیرفعال خورشیدی یا بهره پسیو خورشیدی نیز گفته می‌شود) به معنای جذب گرمای خورشید در سیستم های آب گرم خورشیدی یا استفاده از آن برای گرم کردن ساختمان‌ها با پنجره‌های بزرگ شیشه‌ای است.

هم اکنون شرکت بَرازمان سپهر پویا صنعت با در اختیار داشتن افراد متخصص قادر به طراحی و اجرای سیستم های تجدید پذیر می باشد.